زیره سبز یک گیاه گلدار از خانواده چتریان و گیاه بومی شرق مدیترانه تا هند است. از دانه‌های آن در غذاهای بسیاری استفاده می‌کنند. زیره عضوی از خانواده جعفری است. گیاه آن می‌تواند تا ۳۰-۵۰ سانتی متر رشد کند و گل‌هایی سفید و صورتی دارد و طول برگهایش به ۵-۱۰ سانتی متر می‌رسد.

تاریخچه
زیره از زمان‌های قدیم مورد استفاده بوده و در کاوش‌های سوریه اثاری از هزاره دوم قبل از میلاد پیدا شده و همچنین در سایت‌های باستان شناسی مصر باستان نیز مواردی استفاده از ان نیز پیدا شده‌است.[۲]

برای نخستین بار در ایران و سرزمین‌های مدیترانه‌ای کشت شده‌است. در روم باستان و مراکش نیز به عنوان ادویه وخوراکی در غذاها استفاده می‌شده‌است. در اروپا و در قرون وسطی در اسپانیا و مالت کشت می‌شده‌است و توسط استعمارگران اسپانیایی و پرتغالی به آمریکا معرفی شد. زیره انواع مختلفی داره که معروف ترین انها زیره سبز و زیره سیاه است که هر دو در آشپزی ایرانی استفاده می‌شود.

امروزه بیشترین کشت به ترتیب در کشورهای هند، ایران٬ ازبکستان ٬تاجیکستان ٬ترکیه، مراکش، مصر٬ سوریه، مکزیک، شیلی و چین است.

مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی     ۱٬۵۶۷ کیلوژول (۳۷۵ کیلوکالری)
کربوهیدرات‌ها     ۴۴٫۲۴ g
قندها     ۲٫۲۵ g
فیبر     ۱۰٫۵ g
چربی     ۲۲٫۲۷ g
چربی اشباع     ۱٫۵۳۵ g
پروتئین     ۱۷٫۸۱ g
آب     ۸٫۰۶ g
ویتامین آی معادل     ۶۴ میکروگرم (۷٪)
ریبوفلاوین (ویتامین ب۲)     ۰٫۳۲۷ میلی‌گرم (۲۲٪)
نیاسین (ویتامین ب۳)     ۴٫۵۷۹ میلی‌گرم (۳۱٪)
ویتامین ب۶     ۰٫۴۳۵ میلی‌گرم (۳۳٪)
اسید فولیک (ویتامین ب۹)     ۱۰ میکروگرم (۳٪)
ویتامین ب۱۲     ۰ میکروگرم (۰٪)
ویتامین C     ۷٫۷ میلی‌گرم (۱۳٪)
ویتامین E     ۳٫۳۳ میلی‌گرم (۲۲٪)
ویتامین K     ۵٫۴ میکروگرم (۵٪)
کلسیم     ۹۳۱ میلی‌گرم (۹۳٪)
آهن     ۶۶٫۳۶ میلی‌گرم (۵۳۱٪)
منیزیم     ۳۶۶ میلی‌گرم (۹۹٪)
فسفر     ۴۹۹ میلی‌گرم (۷۱٪)
پتاسیم     ۱٬۷۸۸ میلی‌گرم (۳۸٪)
سدیم     ۱۶۸ میلی‌گرم (۷٪)
روی     ۴٫۸ میلی‌گرم (۴۸٪)
درصدها نسبی‌اند
منبع: پایگاه اطلاعاتی مواد غذایی آمریکا